Wiadomości i prasa

Zeszłej jesieni, gdy pandemia zatrzymała życie, moją obsesją stały się filmy przedstawiające influencerów stojących w swoich sypialniach i przymierzających ubrania firmy Shein.
W TikToksie z hasztagiem #sheinhaul młoda kobieta podnosiła dużą plastikową torbę i rozrywała ją, uwalniając serię mniejszych plastikowych torebek, z których każda zawierała starannie złożoną część garderoby. Następnie kamera ukazuje kobietę ubraną w jedną sztukę szybki rzut oka, przeplatany zrzutami ekranu z aplikacji Shein pokazującymi ceny: sukienka za 8 dolarów, kostium kąpielowy za 12 dolarów.
W tej króliczej norze znajdują się motywy: #sheinkids, #sheincats, #sheincosplay. Te filmy zachęcają widzów do podziwiania surrealistycznego zderzenia niskich kosztów i obfitości. Komentarze powiązane z emocjami wspierają wyniki („CELE BOD”). w pewnym momencie ktoś zacznie kwestionować moralność takich tanich ubrań, ale pojawi się lawina głosów broniących Sheina i influencerki z równym entuzjazmem („To zbyt urocze”. „To jej pieniądze, daj jej spokój.”), oryginalny komentator będzie milczeć.
To, co sprawia, że ​​jest to coś więcej niż tylko przypadkowa tajemnica internetowa, polega na tym, że Shein po cichu stał się ogromnym biznesem. „Shein pojawił się bardzo szybko” – powiedział Lu Sheng, profesor na Uniwersytecie Delaware, który bada światowy przemysł tekstylny i odzieżowy. „Dwa lata temu, trzy lata temu, nikt o nich nie słyszał”. Na początku tego roku firma inwestycyjna Piper Sandler przeprowadziła ankietę wśród 7000 amerykańskich nastolatków w ich ulubionych witrynach e-commerce i odkryła, że ​​choć Amazon był wyraźnym zwycięzcą, Shein zajął drugie miejsce. Firma ma największy udział w amerykańskim rynku fast fashion – 28 procent .
Według doniesień Shein zebrała w kwietniu od 1 do 2 miliardów dolarów z prywatnego finansowania. Wartość firmy wynosi 100 miliardów dolarów – więcej niż giganci szybkiej mody H&M i Zara razem wzięci oraz więcej niż jakakolwiek prywatna firma na świecie z wyjątkiem ByteDance, właściciela SpaceX i TikToka.
Biorąc pod uwagę, że branża szybkiej mody jest jedną z najniebezpieczniejszych na świecie, byłem zdumiony, że Sheinowi udało się przyciągnąć tego rodzaju kapitał. Jej poleganie na syntetycznych tekstyliach niszczy środowisko, a zachęcając ludzi do ciągłego aktualizowania swojej garderoby, tworzy ogromne odpady; w ciągu ostatnich dwóch dekad ilość tekstyliów na wysypiskach w USA niemal się podwoiła. Tymczasem pracownicy szyjący ubrania otrzymują bardzo niskie wynagrodzenie za pracę w wyczerpujących, a czasem niebezpiecznych warunkach. W ostatnich latach wiele największych domów mody odczuło presję aby dokonać drobnych posunięć w zakresie reform. Teraz jednak wyłoniła się nowa generacja firm „superszybkiej mody”, a wiele z nich niewiele zrobiło, aby przyjąć lepsze praktyki. Spośród nich Shein jest zdecydowanie największą.
Pewnej listopadowej nocy, kiedy mój mąż położył naszą 6-latkę do łóżka, usiadłam na kanapie w salonie i uruchomiłam aplikację Shein. „Jest duża” – głosił baner wyprzedaży z okazji Czarnego Piątku na ekranie, miga dla podkreślenia.Kliknęłam ikonę sukienki, posortowałam wszystkie produkty według ceny i z ciekawości jakości wybrałam najtańszą. Jest to obcisła czerwona sukienka z długim rękawem (2,50 USD) wykonana z przezroczystej siateczki. w dziale bluzy dodałem do koszyka ładny sweter z blokami kolorów (4,50 USD).
Oczywiście za każdym razem, gdy wybieram jakiś przedmiot, aplikacja pokazuje mi podobne style: Body-con z siateczki tworzy body-con z siateczki; Wygodne ubrania z blokami kolorów rodzą się z wygodnych ubrań z blokami kolorów. Toczę się i kręcę. Kiedy w pokoju było ciemno, nie mogłam wstać i włączyć światła. W tej sytuacji jest niejasny wstyd. Mój mąż wyszedł z salonu po tym, jak nasz syn zasnął i lekko zaniepokojonym głosem zapytał mnie, co robię. „Nie!” Płakałam. Włączył światło. Wybrałam bawełnianą koszulkę z bufiastymi rękawami (12,99 USD) z kolekcji premium witryny. Po rabacie z okazji Czarnego Piątku łączna cena 14 artykułów wynosi 80,16 USD.
Kusiło mnie, żeby dalej kupować, częściowo dlatego, że aplikacja do tego zachęca, ale przede wszystkim dlatego, że jest w czym wybierać, a do tego wszystko jest tanie. Kiedy byłam w liceum, pierwsze pokolenie firm szybkiej mody szkoliło kupujących spodziewać się akceptowalnego i ładnego topu za mniej niż jedną noc dostawy. Teraz, ponad 20 lat później, Shein podcina ceny kanapek delikatesowych.
Oto niektóre znane informacje na temat Shein: Jest to firma urodzona w Chinach, zatrudniająca prawie 10 000 pracowników i posiadająca biura w Chinach, Singapurze i Stanach Zjednoczonych. Większość jej dostawców zlokalizowana jest w Guangzhou, mieście portowym nad Rzeką Perłową, około 130 km na północny zachód od Hongkong.
Poza tym firma udostępnia opinii publicznej zaskakująco mało informacji. Ponieważ jest firmą prywatną, nie ujawnia informacji finansowych. Jej dyrektor generalny i założyciel, Chris Xu, odmówił udzielenia wywiadu na potrzeby tego artykułu.
Kiedy zacząłem zbierać informacje o Shein, wydawało mi się, że marka istnieje na pograniczu przestrzeni zajmowanej przez nastolatków, dwudziestolatków i nikogo więcej. W zeszłym roku podczas rozmowy telefonicznej dotyczącej wyników finansowych analityk finansowy zapytał kadrę kierowniczą marki modowej Revolve o konkurencję ze strony Shein. Współdyrektor generalny Mike Karanikolas odpowiedział: „Mówisz o chińskiej firmie, prawda? Nie wiem, jak to wymówić – shein. (Przyszła.) Odrzucił groźby. Federalny organ nadzoru handlu powiedział mi, że nigdy nie słyszał o tej marce, a potem tego samego wieczoru wysłał e-mail: „Postscript – moja 13-letnia córka nie tylko wie o tej marce firmy (Shein), ale także tego wieczoru nadal mam na sobie sztruks. Przyszło mi do głowy, że jeśli chcę dowiedzieć się więcej o Sheinie, powinienem zacząć od tego, kto wydaje się znać go najlepiej: od nastoletnich wpływowych osób.
Pewnego pięknego grudniowego popołudnia 16-letnia dziewczyna o imieniu Makeenna Kelly przywitała mnie na progu swojego domu na spokojnych przedmieściach Fort Collins w Kolorado. Kelly jest rudowłosą osobą o czarującym klimacie Cabbage Patch Kid i jest znana z Rzeczy ASMR: klikanie pól, śledzenie tekstu na śniegu przed domem. Na Instagramie ma 340 000 obserwujących; na YouTube ma 1,6 miliona. Kilka lat temu zaczęła kręcić filmy dla należącej do Sheina marki Romwe. Nowe filmy publikuje mniej więcej raz w miesiącu. Na filmie, który po raz pierwszy obejrzałem jesienią ubiegłego roku, spacerowała po podwórku w przed drzewem o złotych liściach, ubrana w sweter w kratkę za 9 dolarów. Kamera jest skierowana na jej brzuch, a w lektorze jej język wydaje soczysty dźwięk. Obejrzano go ponad 40 000 razy; sweter Argyle został wyprzedany.
Przyszłam zobaczyć, jak Kelly kręci. Tańczyła w salonie – rozgrzewka – i zabrała mnie na górę, na wyłożony wykładziną podest na drugim piętrze, gdzie kręciła. Jest choinka, wieża dla kotów, a na środku peronu iPad zamontowany na statywie z lampkami pierścieniowymi. Na podłodze leżał stos koszul, spódnic i sukienek od Romwe.
Matka Kelly, Nichole Lacy, zebrała jej ubrania i poszła do łazienki, aby je odparować. „Witaj Alexa, włącz świąteczną muzykę” – powiedziała Kelly. Weszła z matką do łazienki, a następnie przez następne pół godziny ubierała się w jednej nowej sukience po drugiej – kardigan w kształcie serca, spódnica w gwiazdki – i w milczeniu modelowana przed kamerą iPada, wykonująca pocałunek w twarz, kopnięcie nogi w górę, tu pogłaskanie rąbka lub zawiązanie krawata tam. W pewnym momencie rodzinny sfinks, Gwen, przechadza się po kadrze i przytulają się do siebie. Później pojawiła się kolejna kotka, Agata.
Przez lata publiczny profil Sheina to ludzie tacy jak Kelly, którzy utworzyli koalicję wpływowych osób, aby kręcić dla firmy hity filmowe. Według Nicka Baklanova, eksperta ds. marketingu i badań w HypeAuditor, Shein jest niezwykły w branży ponieważ wysyła bezpłatną odzież dużej liczbie influencerów. Ci z kolei dzielą się kodami rabatowymi ze swoimi obserwującymi i zarabiają prowizje od sprzedaży. Ta strategia uczyniła z niej najczęściej obserwowaną markę na Instagramie, YouTubie i TikToku, według HypeAuditor.
Oprócz darmowych ubrań Romwe płaci także stałą opłatę za swoje posty. Nie ujawniła swoich wynagrodzeń, chociaż stwierdziła, że ​​w ciągu kilku godzin pracy nad filmem zarobiła więcej pieniędzy, niż niektórzy jej znajomi pracujący regularnie po szkole w tydzień. W zamian marka zyskuje stosunkowo niedrogi marketing, w którym jej docelowa grupa odbiorców (nastolatki i dwudziestoparolatkowie) lubi spędzać czas. Podczas gdy Shein współpracuje z głównymi gwiazdami i wpływowymi osobami (Katy Perry, Lil Nas X, Addison Rae), jej Najlepszym miejscem wydają się być te, które mają średnią liczbę obserwujących.
W latach 90., zanim urodziła się Kelly, Zara spopularyzowała model zapożyczania pomysłów projektowych z rzeczy, które przyciągały uwagę wybiegów. Produkując odzież blisko swojej hiszpańskiej siedziby i usprawniając łańcuch dostaw, oferuje te sprawdzone style w szokująco niskich cenach ceny w ciągu kilku tygodni. Inwestorka z Andreessen Horowitz, Connie Chan, zainwestowała w konkurencyjny dla Sheina cydr. Włóżcie go. „Nie obchodzi ich, czy Vogue uzna to za niefajny artykuł” – powiedziała. Brytyjska firma Boohoo i amerykańska Fashion Nova wpisuje się w ten sam trend.
Kiedy Kelly skończyła zdjęcia, Lacey zapytała mnie, ile według mnie kosztują wszystkie elementy na stronie Romwaya – 21 plus ozdobna kula śnieżna. Wyglądają lepiej niż te, które kupiłem, celowo klikając najtańszy przedmiot, więc Zgaduję, że co najmniej 500 dolarów. Lacey, w moim wieku, uśmiechnęła się. To 170 dolarów – powiedziała, a jej oczy rozszerzyły się, jakby sama nie mogła w to uwierzyć.
Każdego dnia Shein aktualizuje swoją stronę internetową średnio o 6000 nowych stylów – to szokująca liczba, nawet w kontekście szybkiej mody.
W połowie pierwszej dekady XXI wieku dominującym paradygmatem w handlu detalicznym była szybka moda. Chiny przystąpiły do ​​Światowej Organizacji Handlu i szybko stały się głównym ośrodkiem produkcji odzieży, a zachodnie firmy przenoszą tam większość swojej produkcji. Około 2008 roku po raz pierwszy pojawiło się nazwisko dyrektora generalnego Shein w chińskich dokumentach biznesowych jako Xu Yangtian. Jest on wymieniony jako współwłaściciel nowo zarejestrowanej firmy Nanjing Dianwei Information Technology Co., Ltd. wraz z dwoma innymi osobami, Wang Xiaohu i Li Peng. Xu i Wang posiadają po 45 procent z dokumentów wynika, że ​​Li jest właścicielem pozostałych 10 procent.
Wang i Li podzielili się wspomnieniami z tamtych czasów. Wang powiedział, że on i Xu znali się z kolegami z pracy i w 2008 roku postanowili wspólnie zajmować się marketingiem i transgranicznym handlem elektronicznym. Wang nadzoruje niektóre aspekty rozwoju biznesu i finansów ”, powiedział, podczas gdy Xu nadzoruje szereg spraw bardziej technicznych, w tym marketing SEO.
W tym samym roku Li wygłosił przemówienie na temat marketingu internetowego na forum w Nanjing. Xu – chudy młody człowiek o pociągłej twarzy – przedstawił się, że szuka porady biznesowej. „Jest nowicjuszem” – powiedział Lee. Ale Xu wydawał się nieustępliwy i pracowity, więc Li zgodził się pomóc.
Xu zaprosił Li, aby dołączył do niego i Wanga w charakterze doradców na pół etatu. Cała trójka wynajęła małe biuro w skromnym, niskim budynku z dużym biurkiem i kilkoma biurkami (w środku nie więcej niż tuzin osób) oraz swoją firmę została uruchomiona w Nanjing w październiku. Początkowo próbowano sprzedawać wszelkiego rodzaju rzeczy, w tym czajniki do herbaty i telefony komórkowe. Później firma dodała odzież, powiedzieli Wang i Li. Jeśli zagraniczne firmy mogą zatrudniać chińskich dostawców do produkcji odzieży dla zagranicznych klientów, to oczywiście firmy chińskie mogą to robić z większym powodzeniem. (Rzecznik Sheina zaprzeczył temu twierdzeniu, twierdząc, że Nanjing Dianwei Information Technology „nie zajmuje się sprzedażą produktów odzieżowych”).
Według Li zaczęli wysyłać kupujących na hurtowy rynek odzieży w Kantonie, aby kupowali indywidualne próbki odzieży od różnych dostawców. Następnie wystawiają te produkty w Internecie, korzystając z różnych nazw domen, i publikują podstawowe posty w języku angielskim na platformach blogowych, takich jak WordPress i Tumblr w celu poprawy SEO; dopiero gdy towar trafi do sprzedaży zgłaszają się do danego towaru. Hurtownicy składają zamówienia w małych partiach.
Wraz ze wzrostem sprzedaży zaczęli badać trendy w Internecie, aby przewidzieć, które nowe style mogą się przyjąć, i składać zamówienia z wyprzedzeniem, powiedział Li. Wykorzystali także stronę internetową o nazwie Lookbook.nu, aby znaleźć małe wpływowe osoby w USA i Europie i zaczęli wysyłać je bezpłatnie odzież.
W tym czasie Xu pracował długie godziny, często pozostając w biurze długo po tym, jak inni wrócili do domu. „Miał silne pragnienie odniesienia sukcesu” – powiedział Lee. „Jest 22:00, a on będzie mnie dręczył, kup mi uliczne jedzenie do późna w nocy , zapytaj więcej. Wtedy może zakończyć się o 1 lub 2 w nocy. Lee na temat piwa i posiłków (gotowana solona kaczka, zupa z wermiszelem) udzielił Xu rad, ponieważ Xu słuchał uważnie i szybko się uczył. Xu nie mówił zbyt wiele o swoim życiu osobistym, ale powiedział Li, że dorastał w prowincji Shandong i nadal borykał się z problemami .
Li wspomina, że ​​na początku przeciętne zamówienie, jakie otrzymywali, było niewielkie, około 14 dolarów, ale sprzedawali od 100 do 200 artykułów dziennie; w dobry dzień mogą kosztować ponad 1000. Ubrania są tanie i o to właśnie chodzi.” Zależy nam na niskich marżach i dużych ilościach” – powiedział mi Lee. Co więcej, dodał, niska cena obniżyła oczekiwania co do jakości. firma rozrosła się do około 20 pracowników i wszyscy byli dobrze opłacani. Gruby Xu utył i powiększył swoją garderobę.
Pewnego dnia, po ponad roku prowadzenia działalności, Wang pojawił się w biurze i stwierdził, że Xu nie ma. Zauważył, że niektóre hasła firmy zostały zmienione, i zaczął się zaniepokoić. Jak opisał Wang, zadzwonił i wysłał do Xu SMS-a, ale nie otrzymał odpowiedzi, po czym poszedł do jego domu i na stację kolejową szukać Xu. Xu wyszedł. Co gorsza, przejął kontrolę nad kontem PayPal, którego firma używała do otrzymywania płatności międzynarodowych. Wang powiadomił Li, który ostatecznie zapłacił resztę firmy i zwolnił pracownika. Później dowiedzieli się, że Xu odszedł i kontynuował działalność w handlu elektronicznym bez nich. (Rzecznik napisał, że Xu „nie odpowiada za rachunki finansowe firmy” oraz że Xu i Wang zostali „pokojowo rozdzieleni”).
W marcu 2011 r. zarejestrowano witrynę internetową, która zmieniła nazwę na Shein – SheInside.com. Witryna ta nazywa siebie „wiodącą na świecie firmą produkującą suknie ślubne”, mimo że sprzedaje szeroką gamę odzieży damskiej. Pod koniec tego roku opisano siebie jako „super międzynarodowego detalistę”, dostarczającego szybko do sklepów „najnowszą modę uliczną z głównych ulic Londynu, Paryża, Tokio, Szanghaju i Nowego Jorku”.
We wrześniu 2012 roku Xu zarejestrował firmę o nieco innej nazwie niż firma, którą założył wraz z Wangiem i Li – Nanjing E-Commerce Information Technology. Posiadał 70% udziałów w spółce, a wspólnik 30% udziałów. Ani Wang, ani Li nigdy więcej nie skontaktowali się z Xu – w opinii Li będzie to najlepsze rozwiązanie. „Kiedy masz do czynienia z osobą zepsutą moralnie, nie wiesz, kiedy cię skrzywdzi, prawda?” Lee powiedział: „Jeśli uda mi się wcześniej od niego uciec, przynajmniej nie będzie mógł mnie później skrzywdzić”.
Według CB Insights, w 2013 roku firma Xu pozyskała pierwszą rundę finansowania typu venture capital w wysokości podobno 5 milionów dolarów od Jafco Asia. W ówczesnym komunikacie prasowym firma, która nazywa się SheInside, opisała siebie jako „uruchomioną jako witryna internetowa w 2008 r. — w tym samym roku została założona firma Nanjing Dianwei Information Technology Co., Ltd. (wiele lat później firma zacznie korzystać z roku założenia 2012).
W 2015 roku firma pozyskała kolejne 47 milionów dolarów inwestycji. Zmieniła nazwę na Shein i przeniosła swoją siedzibę z Nanjing do Guangzhou, aby być bliżej bazy dostawców. Po cichu otworzyła swoją amerykańską siedzibę w strefie przemysłowej w hrabstwie Los Angeles. It przejął także Romwe – markę, którą Lee założył kilka lat temu z dziewczyną, ale odszedł zanim została przejęta. Coresight Research szacuje, że w 2019 roku Shein zarobił 4 miliardy dolarów ze sprzedaży.
W 2020 r. pandemia zdewastowała branżę odzieżową. Mimo to sprzedaż Sheina nadal rośnie i oczekuje się, że w 2020 r. osiągnie 10 miliardów dolarów, a w 2021 r. 15,7 miliarda dolarów. (Nie jest jasne, czy firma jest rentowna). Gdyby jakiś bóg zdecydował się wynaleźć odzież marka na miarę epoki pandemii, gdzie całe życie publiczne skurczyło się do prostokątnej przestrzeni ekranu komputera lub telefonu, może przypominać Shein.
Relacjonuję Sheina od miesięcy, kiedy firma zgodziła się udzielić mi wywiadu z kilkoma członkami kadry kierowniczej, w tym z prezydentem USA Georgem Chiao; dyrektor ds. marketingu Molly Miao; oraz dyrektor ds. środowiska, spraw społecznych i zarządzania Adam Winston. Opisali mi zupełnie inny model niż działają tradycyjni sprzedawcy detaliczni. Typowa marka modowa może co miesiąc projektować setki stylów i prosić swoich twórców o wykonanie tysięcy egzemplarzy każdego stylu. elementy są dostępne online i w sklepach stacjonarnych.
Z kolei Shein współpracuje głównie z zewnętrznymi projektantami. Większość jego niezależnych dostawców projektuje i produkuje odzież. Jeśli Shein spodoba się określony projekt, złoży małe zamówienie, od 100 do 200 sztuk, a ubrania otrzymają metkę Shein. od koncepcji do produkcji zaledwie dwa tygodnie.
Gotowa odzież jest wysyłana do dużego centrum dystrybucyjnego Shein, gdzie jest sortowana w paczki dla klientów, a paczki te są wysyłane bezpośrednio do domów ludzi w USA i ponad 150 innych krajach – zamiast wysyłać wszędzie duże ilości odzieży . Świat w kontenerze, jak to tradycyjnie robili sprzedawcy detaliczni. Wiele decyzji firmy jest podejmowanych za pomocą niestandardowego oprogramowania, które może szybko zidentyfikować, które produkty są popularne i automatycznie zmienić ich kolejność; wstrzymuje produkcję stylów, które sprzedają się rozczarowująco.
Całkowicie internetowy model Shein oznacza, że ​​w przeciwieństwie do swoich największych rywali z branży szybkiej mody, może uniknąć kosztów operacyjnych i kadrowych, jakie ponoszą sklepy stacjonarne, w tym zajmowania się półkami pełnymi niesprzedanej odzieży na koniec każdego sezonu. Dzięki pomocy oprogramowania, polega na dostawcach, którzy projektują, aby praca była szybsza i wydajniejsza. Rezultatem jest niekończący się strumień ubrań. Każdego dnia Shein aktualizuje swoją stronę internetową średnio o 6000 nowych stylów – to szokująca liczba nawet w kontekście szybkiej mody .W ciągu ostatnich 12 miesięcy Gap umieścił na swojej stronie internetowej około 12 000 różnych artykułów, H&M około 25 000, a Zara około 35 000, jak odkrył profesor Lu z Uniwersytetu Delaware. W tym czasie Shein miał 1,3 miliona. „Mamy coś dla każdego przystępna cena” – powiedział mi Joe. „Cokolwiek klienci potrzebują, mogą to znaleźć w Shein”.
Shein nie jest jedyną firmą, która składa wstępne zamówienia u dostawców, a następnie je ponownie zamawia, gdy produkty osiągają dobre wyniki. Firma Boohoo była pionierem tego modelu. Shein ma jednak przewagę nad swoimi zachodnimi rywalami. Chociaż wiele marek, w tym Boohoo, korzysta z dostawców z Chin, Bliskość geograficzna i kulturowa Sheina czyni go bardziej elastycznym. „Bardzo trudno jest zbudować taką firmę, jest prawie niemożliwe, aby zrobił to zespół spoza Chin” – mówi Chan z Andreessen Horowitz.
Analityk Credit Suisse, Simon Irwin, zastanawia się nad niskimi cenami Sheina. „Stworzyłem profil kilku z najbardziej wydajnych firm zaopatrzeniowych na świecie, które kupują na dużą skalę, mają 20 lat doświadczenia i bardzo wydajne systemy logistyczne” – powiedział mi Owen. Większość z nich przyznała, że ​​nie byłaby w stanie wprowadzić produktu na rynek po tej samej cenie co Shein.”
Mimo to Irving wątpi, czy ceny Sheina w ogóle utrzymują się na niskim poziomie, czy nawet głównie dzięki efektywnym zakupom. Zamiast tego wskazuje, jak Shein pomysłowo wykorzystał międzynarodowy system handlu. Wysyłka małej paczki z Chin do USA kosztuje zazwyczaj mniej niż wysyłka z innych krajów, czy nawet na terenie USA, na podstawie umowy międzynarodowej. Ponadto od 2018 r. Chiny nie nałożyły podatków na eksport z chińskich firm zajmujących się sprzedażą bezpośrednią, a amerykańskie cła importowe nie obejmują towarów o wartości poniżej 800 dolarów. Owen powiedział, że w innych krajach obowiązują podobne przepisy, które pozwalają Sheinowi unikać ceł importowych. (Rzecznik Shein powiedział, że firma „przestrzega przepisów podatkowych obowiązujących w regionach, w których prowadzi działalność i podlega tym samym przepisom podatkowym, co jej odpowiednicy z branży”). )
Irving poruszył także inną kwestię: powiedział, że wielu sprzedawców detalicznych w USA i Europie zwiększa wydatki, aby zapewnić zgodność z przepisami i normami dotyczącymi polityki pracy i ochrony środowiska. Shein wydaje się robić znacznie mniej, dodał.
W chłodny lutowy tydzień, tuż po Chińskim Nowym Roku, zaprosiłem kolegę do odwiedzenia dzielnicy Panyu w Kantonie, gdzie Shein prowadzi interesy. Shein odrzucił moją prośbę o rozmowę z dostawcą, więc moi koledzy przyszli, aby osobiście zobaczyć warunki pracy. Nowoczesny biały budynek z nazwiskiem Sheina stoi wzdłuż muru w cichej wiosce mieszkalnej, pomiędzy szkołami a mieszkaniami. W porze lunchu restauracja jest wypełniona pracownikami noszącymi plakietki Sheina. Tablice ogłoszeniowe i słupy telefoniczne wokół budynku są gęsto zapełnione ofertami pracy reklamy fabryk odzieży.
W pobliskiej okolicy – ​​gęstym zbiorze małych, nieformalnych fabryk, niektóre mieszczące się w czymś, co wygląda na przebudowany budynek mieszkalny – można zobaczyć torby z imieniem Sheina ułożone na półkach lub ustawione w rzędach na stołach. Niektóre obiekty są czyste i uporządkowane. Wśród nich kobiety noszą bluzy i maski chirurgiczne i pracują cicho przed maszynami do szycia. Na jednej ze ścian w widocznym miejscu widnieje Kodeks postępowania dostawcy Shein. („Pracownicy muszą mieć co najmniej 16 lat”. „Płacą wynagrodzenia na czas.” „Zakaz molestowania”. Jednakże w innym budynku na podłodze piętrzą się torby pełne ubrań i każdy, kto spróbuje, będzie musiał przejść przez skomplikowaną pracę nóg.
W zeszłym roku badacze, którzy odwiedzili Panyu w imieniu szwajcarskiej grupy kontrolnej Public Eye, odkryli również, że korytarze i wyjścia w niektórych budynkach były zablokowane dużymi workami odzieży, co stanowiło oczywiste zagrożenie pożarowe. Trzej pracownicy, z którymi rozmawiali badacze, twierdzili, że zazwyczaj przybywają o 8 rano i wychodzą około 22:00 lub 22:30, z około 90-minutową przerwą na lunch i kolację. Pracują siedem dni w tygodniu, z jednym dniem wolnym w miesiącu – według harmonogramu zabronionego przez chińskie prawo. Winston, dyrektor ds. ochrony środowiska, spraw społecznych i zarządzania, powiedziała mi, że po zapoznaniu się z raportem Public Eye Shein „sama zbadała tę sprawę”.
Niedawno firma otrzymała zero na 150 w skali prowadzonej przez Remake, organizację non-profit propagującą lepsze praktyki w zakresie pracy i ochrony środowiska. Wynik częściowo odzwierciedla osiągnięcia Sheina w zakresie ochrony środowiska: firma sprzedaje dużo odzieży jednorazowej, ale niewiele ujawnia na temat swoich produktów produkcji, że nie jest w stanie nawet zacząć mierzyć swojego śladu środowiskowego”. Nadal nie znamy tak naprawdę ich łańcucha dostaw. Nie wiemy, ile produktów wytwarzają, nie wiemy, z ilu materiałów w sumie korzystają ani jaki ślad węglowy emitują” – mówi mi Elizabeth L. Cline, dyrektor ds. rzecznictwa i polityki w Remake. (Shein nie odpowiedział na pytania dotyczące raportu o remake'u.)
Na początku tego roku firma Shein opublikowała własny raport na temat zrównoważonego rozwoju i wpływu społecznego, w którym zobowiązała się do stosowania bardziej zrównoważonych tekstyliów i ujawniania emisji gazów cieplarnianych. Jednak audyty firmy przeprowadzone wśród dostawców wykazały poważne problemy związane z bezpieczeństwem: Spośród prawie 700 skontrolowanych dostawców: 83 procent doświadczyło „znaczącego ryzyka”. Większość naruszeń dotyczyła „gotowości na wypadek pożaru i sytuacji awaryjnych” oraz „godzin pracy”, ale niektóre były poważniejsze: 12% dostawców dopuściło się „naruszeń zasady zerowej tolerancji”, co mogło obejmować pracę nieletnich, pracę przymusową lub poważne problemy zdrowotne i kwestie bezpieczeństwa. Zapytałem mówcę, jakie to były naruszenia, ale nie wyjaśniła szczegółowo.
Z raportu Sheina wynika, że ​​firma zapewni szkolenia dostawcom, którzy dopuścili się poważnych naruszeń. Jeśli dostawca nie rozwiąże problemu w uzgodnionym terminie – a w poważnych przypadkach natychmiast – Shein może zaprzestać z nim współpracy. Whinston powiedział mi: „Jest więcej pracy, aby zostać zrobione — tak jak każda firma musi z biegiem czasu udoskonalać się i rozwijać”.
Zwolennicy praw pracowniczych twierdzą, że skupienie się na dostawcach może być powierzchowną reakcją, która w ogóle nie uwzględnia przyczyn występowania niebezpiecznych warunków. Twierdzą, że firmy z branży szybkiej mody ponoszą ostateczną odpowiedzialność za wywieranie na producentów nacisku, aby wytwarzali produkty szybciej po niższych cenach, co powoduje, że popyt złe warunki pracy i szkody dla środowiska są prawie nieuniknione. Nie jest to wyłącznie przypadłość Sheina, ale sukces Sheina czyni go szczególnie fascynującym.
Klein powiedziała mi, że kiedy firma taka jak Shein zachwala swoją wydajność, jej myśli skaczą do ludzi, zwykle kobiet, którzy są wyczerpani fizycznie i psychicznie, aby firma mogła maksymalizować przychody i maksymalizować przychody. Minimalizuj koszty. „Muszą być elastyczni i pracować w nocy, żeby reszta z nas mogła nacisnąć guzik i zamówić sukienkę pod drzwi za 10 dolarów” – powiedziała.